Στο ΣτΕ έφτασε υπόθεση που αφορούσε την ανάκληση της πρόσληψης μόνιμης υπαλλήλου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας λόγω υποβολής πλαστού πιστοποιητικού γέννησης σε διαγωνισμό πρόσληψης. Το Δικαστήριο απέρριψε την έφεση της εκκαλούσας και τους σχετικούς ισχυρισμούς περί παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της αναλογικότητας.
Ειδικότερα, απορριπτέος κρίθηκε ο ισχυρισμός περί παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας, δεδομένου ότι η ανάκληση διορισμού δεν συνιστά ποινή του ποινικού δικαίου κατά το εθνικό δίκαιο, ούτε «ποινή» κατά την αυτοτελή έννοια του όρου στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ.
Ως απαράδεκτος απορρίφθηκε και ο ισχυρισμός περί παράβασης της αρχής της αναλογικότητας λόγω παρέλευσης μακρού χρόνου από τον διορισμό της εκκαλούσας και της μη συνεκτίμησης των εξαιρετικών συνθηκών της προσωπικής και οικογενειακής της ζωής και της ευδόκιμης υπηρεσίας της. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, από τις επικαλούμενες από την εκκαλούσα αποφάσεις του ΣτΕ και του ΕλΣυν, δεν προέκυψε νομολογιακό προηγούμενο ως προς τη συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων, προς το οποίο να μπορεί να τεθεί ζήτημα αντίθεσης της κρίσης της εκκαλούμενης απόφασης, σύμφωνα με την οποία, εν προκειμένω, δεν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, που θα ήταν δυνατόν να καταστήσουν την ανάκληση του διορισμού αντίθετη προς την αρχή της αναλογικότητας. Ο λόγος αυτός απορρίφθηκε και ως αβάσιμος, δεδομένου ότι, κατά την κρίση του ΣτΕ, η εκκαλούσα δεν επικαλέστηκε κατά τρόπο ορισμένο ενώπιον της Διοίκησης τη συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων που θα επέτρεπαν τη μη ανάκληση του διορισμού της ή την ανάκληση αυτού μόνο για το μέλλον.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΣτΕ 1792/2023