Το Μονομελές Εφετείο Πειραία εξετάζει μια περίπτωση προσβολής πατρότητας ενός ανήλικου τέκνου. Η αρχική αγωγή κατατέθηκε από ένα τρίτο πρόσωπο, το οποίο φέρεται ως βιολογικός πατέρας του παιδιού, κατά των συζύγων, οι οποίοι είναι οι νόμιμοι γονείς, καθώς το παιδί γεννήθηκε εντός γάμου, και της ειδικής επιτρόπου του παιδιού. Η πρωτοβάθμια απόφαση δικαίωσε τον ενάγοντα καθώς έκρινε το παιδί μη γνήσιο τέκνο του συζύγου της μητέρας του και αναγνώρισε τον ίδιο ως τον βιολογικό πατέρα.
Οι σύζυγοι άσκησαν έφεση κατά της απόφασης αυτής, αλλά κατά την δικάσιμο δεν εμφανίστηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν δικαστικά, ενώ η κλήση για την έφεση είχε επιδοθεί νόμιμα σ’ αυτούς μέσω θυροκόλλησης, λόγω απουσίας τους.
Ωστόσο, καθοριστικό στην περίπτωση αυτή, είναι ότι η κλήση δεν επιδόθηκε στον ειδικό επίτροπο του ανήλικου τέκνου, το οποίο αποτελεί το αντικείμενο της δίκης για προσβολή πατρότητας και θα έπρεπε να είναι διάδικος, μέσω του επιτρόπου. Η απουσία επίδοσης της κλήσης στον επίτροπο καθιστά την συζήτηση της έφεσης απαράδεκτη για όλους τους διαδίκους, λόγω σχέσης αναγκαστικής ομοδικίας που τους συνδέει, αφού η διαδικασία δεν πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις.
Δείτε την απόφαση στην Qualex: ΜΕφΠειρ 78/2024