Με την ΑΠ 494/2023 κρίθηκε αίτηση περί κανονισμού αρμοδιότητας που αφορούσε συμμετοχή δικαστικών προσώπων. Η ως άνω απόφαση υιοθετεί πλήρως την εισαγγελική πρόταση. Τα άρθρα 135 και 136 ΚΠΔ ορίζουν με περιοριστικό τρόπο τις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή σε άλλο δικαστήριο από εκείνο που υπηρετεί ο εγκαλών ή εγκαλούμενος δικαστικός λειτουργός.
Σχετικές διατάξεις: Σύμφωνα με το άρθρο 135 περ. ε’ ΚΠΔ, όπου ορίζονται οι περιπτώσεις της κατά παραπομπή αρμοδιότητος, όταν ο εγκαλών ή αδικηθείς ή ο κατηγορούμενος είναι δικαστικός λειτουργός από τον βαθμό του Παρέδρου σε Πρωτοδικείο ή Εισαγγελία και άνω και υπηρετεί στο αρμόδιο, βάσει των άρθρων 122-125 ΚΠΔ, Δικαστήριο, διατάσσεται η παραπομπή της υποθέσεως από το αρμόδιο Δικαστήριο, σε άλλο ισόβαθμο και ομοειδές. Σκοπός της διατάξεως είναι η εξασφάλιση της απόλυτης ανεξαρτησίας της δικαστικής κρίσεως και ο αποκλεισμός κάθε υπόνοιας για μεροληψία, οφειλομένη στο γεγονός, ότι ο εγκαλών ή αδικηθείς ή ο κατηγορούμενος δικαστικός λειτουργός υπηρετεί στο ίδιο δικαστήριο.
Εξ άλλου, σύμφωνα με το άρθρο 136 § 1 ΚΠΔ, την παραπομπή μπορεί να ζητήσει ο Εισαγγελέας, ο κατηγορούμενος και ο υποστηρίζων την κατηγορία, αποφασίζει δε για αυτήν, εάν πρόκειται για παραπομπή από δικαστήριο της περιφέρειας ενός Εφετείου σε δικαστήριο της περιφέρειας άλλου Εφετείου, ο Άρειος Πάγος, ως Συμβούλιο και εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις των άρθρων 132 και 134α ΚΠΔ.(ΑΠ 13/2015).
Ένδικη υπόθεση: Με την παρούσα αίτηση ζητείται από τους δύο κατηγορουμένους, η παραπομπή της υποθέσεως στις Δικαστικές Αρχές των Αθηνών, δεδομένου ότι η εγκαλούσα Σ. Μ. είναι Πρόεδρος Εφετών της Διευθύνσεως του Εφετείου Θεσσαλονίκης και ο κληθείς ως μάρτυρας κατηγορίας Κ. Χ., τυγχάνει δικαστικός λειτουργός του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Τα περιστατικά που εκτίθενται στην αίτηση δεν αποτελούν λόγο παραπομπής από το αρμόδιο για την εκδίκασή της, Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, στα Δικαστήρια των Αθηνών, ή άλλο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της περιφερείας του Εφετείου Θεσσαλονίκης (όπως ορίζει το άρθρο 136 § 1 ΚΠΔ, κατ’ ευρυτάτη ερμηνεία του οποίου, ας σημειωθεί εδώ, η αίτηση απευθύνεται και εισάγεται στο Συμβούλιό Σας), αφού προϋπόθεση της τοιαύτης παραπομπής είναι η ιδιότητα της εγκαλούσης ως εξασκούσης τα καθήκοντά της στο αρμόδιο δικαστήριο.
Το γεγονός ότι η Σ. Μ. υπηρετεί στο Εφετείο Θεσσαλονίκης, υπό τη σκέπη του οποίου ευρίσκεται το Πρωτοδικείο, δεν ενεργοποιεί τις προμνησθείσες διατάξεις (ΑΠ 1795/2006, ΠοινΛόγ 2006. 1905), ενώ οι προβλεπόμενοι στο οικείο άρθρο λόγοι έχουν περιοριστική εμβέλεια και δεν ανάγονται στην ιδιότητα του μάρτυρα κατηγορίας, ούτε εξ άλλου οι λοιπές παρατηρήσεις της αιτήσεως εμπίπτουν σε οποιονδήποτε εξ αυτών.
Θέμα παραπομπής θα ανακύψει σε περίπτωση που οι αιτούντες καταδικαστούν και ασκήσουν έφεση. Με βάση τα παραπάνω, δεν συντρέχει περίπτωση κανονισμού αρμοδιότητας κατά παραπομπή και πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση.
* Ο κ. Δημήτριος Βαρελάς είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Διδάσκων στο Φροντιστήριο της Νομικής Βιβλιοθήκης.
Δείτε τα τμήματα προετοιμασίας για τις εξετάσεις της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών εδώ