Το Καλτσονήσι, το ένα από τα δύο μικρά νησάκια που βρίσκεται στο νότιο τμήμα των Παξών (το άλλο είναι το Μογγονήσι), έφτασε σε υπόθεση αναδασωτέας έκτασης μέχρι το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, το Συμβούλιο Επικρατείας.
Ειδικότερα, ο αιτών, που φέρεται ως κύριος, από κοινού με άλλα πρόσωπα, του νησιού, ζήτησε, κατόπιν ευνοϊκής γι’ αυτόν απόφασης από το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων, να ανακληθεί η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου η οποία είχε (επανα)κηρύξει επίμαχη έκταση του νησιού ως αναδασωτέα εξαιτίας παράνομης αποψίλωσης.
Παρόλα αυτά, καθότι δεν έλαβε απάντηση, άσκησε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας η οποία, όμως, απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι αφενός η άρνηση της Διοίκησης, εν προκειμένω, να αποφανθεί δεν συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, για να προσβληθεί παραδεκτώς ενώπιόν του, αφετέρου δε αρμόδιο να επιληφθεί του συγκεκριμένου ζητήματος είναι το Συμβούλιο Συμμόρφωσης του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, απορρίπτοντας έτσι την αίτηση (ΣτΕ 92/2024).
Ιστορικό
Ο αιτών φέρεται, από κοινού με άλλα πρόσωπα, ως συγκύριος της νησίδας με την ονομασία «Καλτσονήσι», που βρίσκεται στους Παξούς.
Κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε, η παραπάνω νησίδα αναγνωρίσθηκε με υπουργική απόφαση ως ιδιωτική έκταση δασικού χαρακτήρα, το εμβαδόν αυτής προσδιορίσθηκε στα 96.500 τ.μ. και ως κύριοι αυτής αναγνωρίστηκαν διάφορα φυσικά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και ο αιτών.
Εν συνεχεία, ωστόσο, μετά από αυτοψία που διενεργήθηκε από δασοπόνο της Διεύθυνσης Δασών Κέρκυρας, διαπιστώθηκε ότι στη νησίδα έγινε, σε συγκεκριμένη έκταση αυτής (7.124,77 τ.μ.), παράνομη αποψίλωση. Με βάση τις διαπιστώσεις της έκθεσης αυτοψίας και κατόπιν εισήγησης της Διεύθυνσης Δασών Κέρκυρας, η παραπάνω έκταση κηρύχθηκε ως αναδασωτέα, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.
Περαιτέρω, κατόπιν αίτησης, ο Διευθυντής Δασών Κέρκυρας εξέδωσε πράξη χαρακτηρισμού, που αφορούσε ολόκληρη την έκταση της νησίδας. Ενόψει της πράξης χαρακτηρισμού, η Διεύθυνση Δασών Κέρκυρας εισηγήθηκε την ανάκληση της απόφασης του Γενικού Γραμματέα και την άρση της αναδάσωσης στην ως άνω έκταση (7.124,77 τ.μ.) της νησίδας Καλτσονήσι, αφού έλαβε υπόψη τους οικείους τίτλους ιδιοκτησίας και το γεγονός ότι αυτή εμφανίζεται με αγροτική μορφή κατά το έτος 1945 και, με βάση την εισήγηση αυτή, ανακλήθηκε η απόφαση του ιδίου και ήρθη η αναδάσωση που επιβλήθηκε με αυτήν. Έτσι λοιπόν, εκδόθηκε η απόφαση του Γενικού Γραμματέα, με την οποία ανακλήθηκε η απόφαση και ήρθη η αναδάσωση στην έκταση των 7.124 τ.μ., με την αιτιολογία, μεταξύ άλλων, ότι η εν λόγω έκταση εμφανίζεται με αγροτική μορφή κατά το έτος 1945, έχει τίτλους ιδιοκτησίας προ του 1946 με συνεχή διαδοχή και νομίμως καταγεγραμμένους. Εντούτοις, κατά της εν λόγω ανακλητικής απόφασης ασκήθηκε αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας από την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων, στο οποίο παραπέμφθηκε τελικώς η υπόθεση ακύρωσε ως πλημμελώς αιτιολογημένη την ανακλητική απόφαση. Η απόφαση κατέστη τελεσίδικη λόγω μη άσκησης έφεσης, ενώ τριτανακοπή, μεταξύ άλλων και του αιτούντος, απορρίφθηκε με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων.
Επιπλέον, σε συμμόρφωση με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, η Διεύθυνση Δασών Κέρκυρας, εισηγήθηκε την επανακήρυξη της έκτασης, εμβαδού 7.124 τ.μ., ως αναδασωτέας, στη συνέχεια δε, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, η εν λόγω έκταση κηρύχθηκε εκ νέου ως αναδασωτέα, προκειμένου να διατηρηθεί ο δασικός χαρακτήρας της, να αποκλειστεί η διάθεσή της για άλλη χρήση και να αποκατασταθεί η καταστραφείσα από παράνομη αποψίλωση δασική βλάστηση.
Εν συνεχεία, ασκήθηκε αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης του Γενικού Γραμματέα να κηρύξει εκ νέου την εν λόγω έκταση ως αναδασωτέα, η οποία έγινε δεκτή από το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων. Σημειώνεται ότι, κατά της απόφασης εκκρεμεί έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Έτσι λοιπόν, ο αιτών, με αίτηση ενώπιον του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, ζήτησε, σε συμμόρφωση προς την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, την ανάκληση της απόφασης του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου περί επανακήρυξης της έκτασης ως αναδασωτέας.
Η κρίση του Συμβουλίου Επικρατείας
Ωστόσο ο αιτών, καθότι δεν έλαβε απάντηση, άσκησε αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης. Όπως μάλιστα υποστήριξε, η παράλειψη συμμόρφωσης της Διοίκησης προς τη δικαστική απόφαση παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των διοικουμένων.
Το Συμβούλιο Επικρατείας έκρινε ότι, η σιωπηρή άρνηση της Διοίκησης να άρει, σε συμμόρφωση προς την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, την αναδάσωση που είχε κηρυχθεί με την απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, δεν συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, η οποία προσβάλλεται παραδεκτώς με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας. Όπως μάλιστα αποφάνθηκε, αρμόδιο για το εν λόγω ζήτημα είναι το Συμβούλιο Συμμόρφωσης του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, στο οποίο ο αιτών είχε και διατηρεί την ευχέρεια να απευθυνθεί.
Δείτε την απόφαση στη Qualex: ΣτΕ 92/2024